Van alles en nog wat

Hannah, met wie ik het stapelbed deelde, is inmiddels terug naar Amerika. Ze had niet veel eerder weg mogen gaan, want we zaten te springen om B negatieve bloeddonoren. Uiteindelijk hadden we er 3 gevonden (ipv 4, wat de OK eerst wilde) en kon de operatie na een dag uitstel toch nog doorgaan. Gelukkig hoefden we alleen Hannah maar te gebruiken en houden we dus nog twee B negatieve donoren in voorraaad. Afgelopen zondag had ik gewerkt en toen werd er een B positieve patient opgenomen met een heel laag Hb. Die kreeg al 4 donaties voor de operatie en ook nog 1 erna. Nu zijn we dus ook al aardig door onze B positieve voorraad heen.
Verder ben ik nog een paar keer naar het hospitality centrum geweest. Daar zijn altijd wel wat kinderen die willen spelen. Dus heb ik daar Lugo gespeeld. Dat is mens-erger-je-niet, maar dan anders. Je mocht ook achteruitlopen als je daarmee iemand eraf kon gooien. Die regel onthouden we natuurlijk. Aan het eind gebeurde er een reeks on-navolgbare dingen. Gelukkig kwam een moeder mij te hulp en reste mij alleen nog maar de zware taak om de dobbelsteen te gooien. Terug op de boot had ik bijna een schaar nodig om In het hospitality center verblijven niet alleen post-operatieve patienten die nog niet naar huis kunnen, maar ook moeders met baby's die in het "feeding-program" zitten. Vaak zijn dit kinderen met hazelippen die daardoor moeilijk kunnen drinken en ondervoed raken. Hier leren ze hoe ze de kinderen het beste kunnen voeden, zodat ze kunnen aansterken voor de operatie.Steile piekjes kennen ze hier niet, dus was het een feest om mijn haar te vlechten. Na afloop had ik bijna een bezoek aan de "God bless you-kapsalon" gebracht, want het koste de nodige moeite om de boel weer te ontwarren.