Schreeuwen in gebarentaal

Vrijdag ben ik naar de school voor dove kinderen geweest. Mercy Ships gaat hier elke week een paar uurtjes heen. bij aankomst werden we uitbundig begroet door de kinderen met het goede-dag-gebaar. Dat was dan ook het enige gebaar wat ik kon onthouden.Daarna moesten alle kinderen bij elkaar in 1 klas gaan zitten. Ze hadden er van die ouderwetse houten schoolbankjes. Dan wordt er een bijbel verhaal verteld. Dat gaat wel op een bijzondere manier. Het verhaal ging over de 4 vrienden die een lamme man bij Jezus brachten, maar niet bij hem konden komen omdat niemand hen er door wilde laten.Een leraar (en onze Lisa)vertelden allebei in gebarentaal en instrueerden ook het toneelspel. Een van de kinderen speelde voor lamme man en werd door 4 andere kinderen op een rode lap naar buiten gedragen, toen deden ze net alsof ze een trap op gingen, kwamen weer naar binnen en deden alsof ze hun vriend vanaf het dak voor Jezus' voeten lieten zakken. Toen de lamme genezen was steeg er een gejuich op. Nou ja, het bleef eigenlijk stil, maar de gebaren waren er niet minder om. Daarna kleurden we samen kleurplaten. De kinderen vertelden van alles aan ons, maar ik bleek erg doof te zijn. Wanneer er naar boven gewezen werd, vroeg ik me af of dat onderdeel van een gebaar was of dat ik schuin naar boven moest kijken naar iets wat aangewezen werd. ik vond dit echt heel erg leuk. Het waren dan ook super leuke, gezellige en vrolijke kinderen. Even geen ellende, armoede en nare verhalen, maar gewoon vrolijk schreeuwen in gebarentaal.